Sipagetti

Hayvanları kullanmadığımız hiçbir sektör kalmadığını daha evvel bir başka yazımızda (Bkz. Besin Ağı) işlemiştik. Çiftçilikten, inşaata; ilaç yapımından, giyim sektörüne kadar, geçmiş zamanlardan bu yana hayvanlardan bir şekilde faydalanıyoruz. Afrika’da, Kalahari Çölü’nde ise yoksunluk sebebi ile en temel ihtiyaç olan suya ulaşmak için de maymunların kullanılması, Dünya'daki hayvan kullanım teknolojisinin ulaştığı son noktayı gösteriyor.

Uygulanan yöntem hafif dozlu işkence içerse de, maymunun en nihayetinde özgürlüğüne kavuşmasından dolayı bu yöntemi sizlere aktarmakta bir beis görmedim. Bu yöntemi kesinlikle tasvip etmediğimi, en yakın büfeyi bulmak için bu yöntemin kullanılamayacağını da önceden belirtmek isterim.

Afrika’da yaşayan bazı kabilelerin en kolay erişebildikleri su kaynağı bazı bitkilerin kökleri ve bunlardan da oldukça meşakkatli işlemler sonrasında ancak birkaç damla su elde edilebiliyor. Ancak yeryüzünü paylaştığımız diğer canlı dostlarımız çok daha geniş su kaynaklarını zamanında bulmuşlar ve bunu insanlarla cömertçe paylaşmaya çok da can atmıyorlar, ki onları bu düşüncelerinden dolayı asla suçlayamayız. Bu sebeple, onların kendilerini en yakın su kaynağına götürmelerini sağlamak için oldukça etkili bir yöntem geliştirmiş bu kabile insanları.

Öncelikle bir maymunun görebileceği bir yerde, bir kumluğun içerisine maymunun elinin ancak girebileceği bir delik ve bu deliğin sonuna da bundan biraz daha geniş bir hazne açıyorlar.

Sonrasında ise açtıkları bu deliğin içerisine maymun dostlarımızın çok sevdiği çekirdeklerden doldurup bir köşede beklemeye başlıyorlar. Maymun bir süre bekledikten sonra merakına yenik düşüyor ve bu delikte ne olduğunu anlamak için gidip elini delikten içeri sokuyor. Fakat içerideki çekirdekleri avucuna doldurup yumruğunu sıktığında eli girdiği delikten geri çıkmaz oluyor. Bir köşede beklemekte olan kurnaz arkadaşımız yerinden kalkıp seri adımlarla maymunun çekirdeği bırakmadığı için kımıldayamadığı yere doğru yaklaşıyor. Maymun her ne kadar adamımızın yaklaşmakta olduğunu görse de, açgözlülüğü elini açıp, çekirdekleri bırakıp kaçmasına engel oluyor ve sonunda kıskıvrak yakalanıyor. En sonunda çekirdekleri bırakıp elini açıyor fakat iş işten çoktan geçmiş oluyor.

Bir sonraki aşama ise maymunu susatmak. Bu maksatla ağaca bağlanan maymuna tuz yediriyorlar. Tuz, çölde kolaylıkla bulunan bir şey olmadığından maymun tuzu iştahla, kıtır kıtır yiyor. Ancak bir süre tuz yaladıktan ve susuzluktan içi yandıktan sonra maymunun aklına bir iple bir ağaca bağlanmış olduğu geliyor ve “ben ne yaptım” düşüncesi ile mahzunlaşıyor. Bu durumda bir süre bekledikten ve maymunun son zamanlarda verdiği kararları sorgulamasından sonra adamımız maymunun ipini çözüyor ve özgürlüğüne kavuşan maymunu takibe koyuluyor.

Çok susamış olduğundan civarda bildiği en yakın su kaynağına koşa koşa giden maymun adamımıza su kaynağını istemeden de olsa öğretmiş oluyor.

Yazıyı okuduktan sonra insanoğlunun istediğini almak için yapabileceklerinin "insani" bir limiti olmadığını göreceğinizi düşünüyorum. Bu maymunların yaşadıkları, atların, ineklerin, tavukların yaşadıklarının yanında gerçekten devede kulak kalıyor. Hayvanlara daha "insanca" davranmamız umuduyla...

Çölde Maymun Teknolojisi ile Su Bulma Metodu

Benzer Makaleler